- алқын
- зат. ауыс. Ашулы, ызалы адам. – Исажан, ақылың бар еді ғой, кел қасыма отыршы, сабаңа түсші, а л қ ы н н ы ң сөзін айтпашы (И. Байзақов, Құралай., 7).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
